Ribadeo e as miñas cousas (chámalle Blog / Weblog / Bitácora / Caderno … )

Disquisicións de mañá


A estas horas da mañá, o vento zoando anuncia outro día desapacible, concordando non só coa negrura que se observa, e polo tanto, coas nubes que invisibilizan as estrelas, senón tamén co termómetro na zona fría e cos prognósticos feitos estes útlimos días e aventados nos medios. Frío, vento, choiva, acompañarán de novo o decorrer diario de Ribadeo e as súas xentes, na tónica de este aínda inverno meteorolóxico, que xa non astronómico.

Mentras pían algúns paxaros que se atreven contra o vento, parece que diminúe o vendaval, sen lograr que as nubes deixen pasar os primeiros raios.

Imaxinación e literatura poden pintar a negrura diaria da temperie e quitar un pouco da zozobra social que impregna as persoas inmersas na crise que con diversos calificativos sufrimos. Imaxinación e literatura, as mesmas que durante tanto tempo ocultaron a situación de desposesión material, espiritual ou de dereitos, e que o seguen tentando a pesares da proliferación atacante que non deixa centrarse nun caso pois brotan outros como cogomelos en sazón, desviando a mente do importante e da estrutura xeral, case perdida na merda. Mellor unha boa novela e imaxinar a realidade? Os universos paralelos poden ser un bo refuxio temporal se se sabe a que realidade hai que regresar e cla é a que necesitas reformar. Condicións que hai que encher antes de marchar onde hai que regresar.

Deixo aquí, e regreso …


Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *