Hoxe, ás 20:30, no Hernán Naval de Ribadeo toca a banda. Será unha oportunidade para comezar o ano cun vals mexicano. E aínda que parece que non se van materializar tódalas sorpresas que estaban preparadas, xa sona así só algo sorprendente: un agasallo de reis para o público ribadense.
Cambiando de tercio, a vivenda é un dereito, non un negocio. É uha frase que leín xa hai cousa dun mes nun periódico nacional, en relación ó tema da vivenda. Dereito que en España non se remata de materializar, negocio que por aquí se ve asomar en cada esquina. Respecto a este negocio, onte chegaron dúas informacións ben diferentes: a máis pŕoxima, dun pleno en Tapia sobre a edificación de unha macrourbanización, na que parece que se amosou máis cara que espalda por parte dalgúns que falaron, e que parece que leva camiño de non frearse, preto do campo de golf, claro. A segunda, abondo máis lonxe, da esperanza para o futuro aquí: en Francia preténdese que unha lei adicada ó tema de saída ó dereito á vivenda, que alí como aquí, é constitucional.
E unha cita, no que sería outro tercio diferente (se conservo a división antedita): ‘Velaeiquí a situación dos centros de ensino públicos: canto máis lonxe esteñas da aula, maiores son as remuneracións económicas e profesionais.’ Sae en “El profesor”, de Frank McCourt, e eu estenderíao en xeral a todo o ensino, tamén o privado, e a nivel mundial, non só norteamericano…