Onte, unha delegación de ribadenses desprazámonos ata A Coruña para ver o segundo partido da selección galega na nova época. Nova época porque parece que o primeiro partido foi aló polo 1922, e houbo abondos ata o 1939. Pero o importante do partido non era o fútbol, con xogadas boas e malas, entradas máis que dubidosas, cansancio dos xogadores ou acertos e fallos do árbitro. O resultado tampouco importou moito. O caso era a acción para facer país. E aínda non dixerín todo o que notei para poñelo no blog, con cousas que me gustaron e outras que non, pero sobre todo cunha visión aprticular da promoción da idea de nazón. Que o campo estivera mediado motivou que o ambiente final tamén o estivera, pero chegou para facerme unha composición de lugar.
Hoxe hai outra animacón máis á ciencia no auditorio de Ribadeo, e pode estar moi ben. Pero de seguro non é comparable para moita xente con darse un paseo por Mirasol e observar os límites do porto, pois se onte saía o artigo meu na prensa dando nota da privatización de Mirasol, o exemplo da construción da fronteira sur, xa está abondo avanzado o límite norte, e é cousa de apresurarse se alguén quere dar unha volta polo peirao antes do peche definitivo.
Esta noite tamén hai diversión gratuíta na piscina, rematando ás 2:30. Está visto que a promoción da movida nouturna faise en frentes variados.