Aínda non rematara de chegar o outono climatolóxico e meteorolóxico á Mariña, pois tiñamos unhas temperaturas máis propias do verán, cando o Concello de Ribadeo comenzou co esaxerado desmoche anual que, baixo o eufemístico nome de “poda”, ven facendo nistos últimos anos con algunhas das árbores da vila. Aínda estaban cheos de follas verdes e zume percorréndoos cando o sinistro son das motoserras podía escoitarse no parque de San Francisco, a rúa Alza e o camín do Cemiterio, entre outros lugares.
E é que parece que quedou ben claro cal é o programa do goberno municipal en materia medioambiental e de desenvolvemento urbano: eliminación paulatina das zonas verdes e pavimentación de todos os espazos posibles cunhas obras que cremos innecesarias.
Lembremos, por exemplo, as actuacións no colexio Gregorio Sanz, na praza de Pancho Maseda, entre o Concello e Aduanas, ou no parque de San Miguel; obras estas que, lonxe de mellorar os citados espazos, convertéronos en zonas inhóspitas impropias da verde Galicia.
O que dá a impresión que se persegue con estas “podas” parece que non é outra cousa que a morte natural das árbores para seguir eliminando espazos verdes. E iso cando non secan sospeitosamente, como está ocorrendo coas árbores que hai diante das vivendas sociais da rúa Clemente Martínez Pasarón, que van caendo dun en un, pois xa manifestou o alcalde que quería eliminalos e poder facer aí una rotonda ou explanada na que poideran poñerse os camións das orquestas e, deste xeito, poder seguir ofrecendo aínda máis circo –ou dinamizando, como se di agora– a un pobo que comenza a estar saturado de festas. Diso falaremos outro día.
Mais aínda gardaba outra sorpresa o Concello, moito máis grave que o antedito, e foi a eliminación da práctica totalidade das árbores de Cabanela e os seus aledaños, na zona da Cova da Vella. Non estamos falando de podas ou limpeza, senon da corta indiscriminada de árbores con mais de corenta anos, absolutamente sanos, e da eliminación de toda a vexetación que embelecía e daba personalidade á zona, e axudaba a manter os taludes sen desprendementos. Como unha imaxe vale mais que mil palabras, basta con ver algunha foto da desfeita ou, mellor aínda, dar un paseo pola zona. Con todo, hai una palabra que define por se soa o resultado da nefasta actuación, e esta palabra é desolación.
Seguramente o Concello escudarase nuns supostos “criterios e informes técnicos”, informes que ninguén veu ni verá, e que de existir estarán feitos ao gusto de quen os encarga e os paga.
A Plataforma en Defensa e Protección das Árbores continuará a protestar ante estes graves feitos, executados sen contar nin informar á veciñanza, e que están alterando moi significativamente a estrutura e a imaxe da vila cun impacto, ademáis, a moi longo prazo, pois o que o Concello está a desbaratar en pouco mais dun ano, terá efectos durante ó menos corenta ou cincuenta anos comprometendo a varias xeracións de ribadenses.
Pola outra banda, chámanos poderosamente a atención tamén o silencio da oposición respecto a todo esto, e resistímonos a crer que sexamos só nós os que vemos a gravidade destas actuacións.
É esta desolación o que queremos para a nosa vila? É esta una boa imaxe de cara o visitante?
Esperamos que a xente tome concincia e poidamos deter istos proxectos ou, cando menos, facelos menos agresivos co medio ambiente e a imaxe da vila. Non esquezamos que hai proxectos para substituir o valo perimetral do colexio Gregorio Sanz, arranxar a rúa Buenos Aires e non sabemos se a praza de España, como xa ameazouse, e esperamos que non se convirtan noutros episodios de talas masivas e indiscriminada como esta de Cabanela.
Javier Ginés Abellán
Plataforma en Defensa e Protección das Árbores