Dereito e responsabilidade

Un auto do xulgado denega á Xunta paralizar 1300 pisos de Foz. É noticia. Pode (alomenos, debera) estar adaptado á legalidade vixente. Á lóxica xa non é tan seguro que o esteña. E é que as leis non sempre van polo camiño da lóxica, senón dos intereses. Xa hai tempo conta aquelo de ‘quen fixo a lei fixo a trampa’ para indicar que as leis teñen sempre resquicios legais, e que coñécenos precisamente as persoas que as fixeron.
É dicir, as leis sería desiguais en obrigas xa por natureza, a parte das presións ou intereses que contan á hora de facelas. Mentras, os que son rexidos por elas, pode que pasemos de desfrutalas a sufrilas. Tanto por incumprimento (das mesmas institucións, ou por non obrigar ó sue cumprimento) como por perxuízo de saída: agora andan de novo para diminuír impostos. A parte de que se faga efectivamente ou non, Quen son os perxudicados pola baixada de impostos? Se se diminúe o IRPF de xeito lineal, afecta a todos igual a baixada? E o recorte de prestacións consecuente (é lóxico que se hai menos cartos, haxa menos prestacións…)
Longos razonamentos pódense facer ó respecto, abondo máis lóxicos, rigurosos e xustos que os que manteñen as idas e vidas das leis. Pero é evidente que hai outros factores que contan na súa promulgación (senón, tería todo o mundo leis iguais), e teremos que seguir a loitar por un mundo máis xusto e humano.
‘… golpe a golpe, verso a verso, se hace camino al andar’ (A. Machado)
A imaxe, do castelo de San Damián recortado contra a luz.