Comeza a semana de reflexión

A menos dunha semana das eleccións, xa está a comezar a reflexión. Non é só o último día antes das votacións, senón que una volta expostos os programas, é hora de cavilar. Chama a atención que xunto cos programas se distribúa tamén o que se chama ‘contraprograma’, é dicir, a crítica dos demáis ou propia, tentando que a xente se lembre (só) de todo o bó que se cree que pasou no mandato e aínda de máis (caso de estar no poder) ou de todo o que non se fixo ou malo (estando na oposición). E é que a memoria é fráxil, e deseguida nos pode pasar como a Jorge Manrique nas rimas á morte do seu pai: ‘calquera tempo pasado foi mellor’ ou ó revés, pensar algo como nas sociedades desarrollistas: ‘todo “progreso” é bó’.
Nembargantes, coido que o enfoque, alomenos en parte, debe ser outro: que fixen eu para que esto vaia mellor? É dicir, voto e esquézome ou sei que o poder é de cada cidadán e tento que quenes o administran teñan unha referencia do que queren os cidadáns, un apoio, unha colaboración, un xuízo día a día que non os deixe desvaídos na decisións nin tentados a facer o que lles saia dos collós?
Si, certo que é a hora de demostrar se se está ou non de acordo. Pero ó longo de catro anos malo será que non teña habido algo co que se esteña de acordo e bó, pero utópico, sería que non houbera nada no que estiveramos en desacordo. e vótase en conxunto…
A democracia, téñoo lembrado máis veces, non é boa por si soa; ó fin, dicía coido que Churchill (Winston, o inglés que combatiu a Hitler) que só é o menos malo dos sistemas. E eu aínda poñería eso en dúbida (hai posibilidades fóra dos ‘sistemas’, aínda que non se coñezan moi ben en xeral), tendo conta ademáis que non é un algo estable, senón que varía con novas leis e interpretacións día a día, e que como algo cambiante, se non se constrúe, destrúese. E coa especialización reinante e o poder do diñeiro, como deixemos que sexan os políticos os que a constrúan, teñamos claro todos que o que teremos non será democracia, senón outra cousa peor (só con pensar nas verbas de Churchill) por moito que leve o seu nome (e os nomes levan asociados significados que varían segundo a época, e os políticos son expertos en asociar significados ós nomes)
Comezou a xornada de reflexión en Ribadeo e en toda España. Unha máis neste mandato dos gobernos municipais. Non a única como hai quen quere que pensemos da xornada previa ás votacióóns para armar confusión mental e facer que as árbores non deixen ver o bosque, ó estilo do pensamento de Rudyard Kipling, que fixo a sabia reflexión de que se estamos nun bosque e nos esquecemos do que é, as árbores achegadas impedirán que teñamos unha visión do conxunto e polo tanto a comprensión e o xuízo necesarios para manexar a situación do que somos e de onde estamos: cidadáns na posición de exercer os nosos dereitos. Dereitos que, por outra parte, tanto costou adquirir a xente antes que nós.