Onte, na portada dun xornal atopábase no titular adicado á Mariña algo así como: “Vacas controló las llamadas de Teléfono de Reinante”. Abrindo por causalidade, o primiero que atopei foi unha sección co título “Carnaval na Mariña”. Peguei unha gargallada, pero pensándoo ben, non é para rir. Hoxe o mesmo periódico fala de pesadilla para Pérez Vacas e relaciónao co pesarelo para Andina nas pasadas eleccións, en ambos casos, a mans do mesmo elemento, Reinante. Hai uns días, falando cun amigo, saíu que aquí estáse a facer público o privado, e privado o público. O primeiro, xera descontento ou antroido. O segundo é peor: fai dexerar o que temos, patrimonio común material e sobre todo, inmaterial.
Voltando ó tema dende otro punto de vista, coido que me equivoquei no tema da falta de contido do pleno do luns: posiblemente era unha cuestión política e non só ou de xeito primario educativa, pois é evidente que o voto de Santiago non está asegurado para nada, e o luns podía ter ido e votado contra o que se presentara.
Coido que a democracia en Ribadeo estaba secuestrada. Agora está aparcada, e case me aledo por ser unha situación que pode neste intre ser mellor que a anterior (desde logo, sen ser nin moito menos boa, nin para Ribadeo, nin para a democracia no concello)
A imaxe, o vello patrimonio industrial de Ribadeo no abandono: o astaleiro a Vila vella, que comentei sería un posble museo de arqueoloxía industrial, ou da ría de Ribadeo, ben ó pé dela en troques de en Santa cruz.