n
Un relato escrito por Laura R. durante o Obradoiro de Escritura Creativa organizado en Barreiros o día 17 de maio do 2024
n
n
María, a xoaniña, perdeuse, mais non todo estaba perdido. Cando empezaba a desesperar, no medio do seu camiño atopou unha brúxula, ou eso parecía, había unha dirección marcada: era sempre para diante, que xa a vida lle dera para atrás dabondo.
n
Xoaniña ía sola pero non sempre fora así, viña de pasar días duros, dos peores, dos que naide querería nin soñar, días de guerras, de pérdidas, de separación. Oíra palabras no vento do tempo, ela tiña unha habilidade de viaxar en soños a outros tempos e lugares, e alí oíra que existían hortas comunitarias. Alí quería chegar. Horta comunitaria, que bonito soaba, e repetía: comunitaria, de comunidade, que se cuida entre si.
n
María seguía perdida, a brúxula marcaba cara o sur, tiña sentido, faría más calor, pero tiña na cabeza un latexo. A concentración non era o seu forte, calquera son a distraía, e sacábaa do seu camiño. Ou se concentraba ou non chegaría a ninghures, nin viva!
n
¡Cataplaf!
n
Caiu da verza onde estaba e foi caer xusto na cola dunha serpeeee! Non sabía se a serpe comía xoaniñas, nin quería sabelo, aproveitou que se levantou vento, saíu voando cara o sur, coa idea na cabeza de evitar distraccións que a poñan en peligro, mais un pouco despois viu ao lonxe e sentiu, o que parecía ser unha festa: luces, música… A xoaniña vira estas cousas nos seus viaxes no tempo, aquí sentiu claramente que serían unha distracción máis. Decidiu enfocarse no seu obxectivo e seguir hacia o sur. Xa notaba que subira a temperatura, a herba estaba seca, sentíanse as grilas e os grilos, sabía que ía na dirección correcta.
n
Despois de menos tempo do pensado, viu un tomate 🍅, si un tomate, e ao lado leitugas, chícharos, e flor de lavanda, estrugas, fabas, e tamén remolacha ,viu camomila e na flor das patacas, ao fondo xunto a maciñeira, viunas, eran sete polo menos.
n
María a Xoaniña a que se perdera un día, sabía que chegara a Horta comunitaria soñada, e voou como nunca.
n
Deixa unha resposta