Non se trata do asilo político, que daría tema para o antroido, senón do hospital asilo de Ribadeo.
Recollo un comentario na rede de Javier Chao:
Pareceme moi ben que se fagan todas estas melloras, pero como ben dice o
alcalde son feitas a conta de TERCEIROS, dunha herencia niste caso. A
quen llo temos que agradecer niste caso concreto é á persona que deixóu unha herencia dos 90.000€. Pero falando do hospital-asilo hai que
destacar que é MUNICIPAL, e polo tanto a responsabilidade do seu
correcto funcionamento é do Sr. Alcalde. Quero que quede constancia que o
funcionamento deste servicio é lamentable, parece ser que o
Sr. Alcalde aínda non se enterou a día de hoxe. Sería moito mais
interesante que en vez de esta demostración de pura propaganda a conta
de terceiros se preocupase de ver se atenden ben “las hermanitas” ós
nosos maiores. Sabe que fan os residentes no tempo libre?. Pois
dígollo eu (NADA DE NADA…) non hai nin un animador que os manteña
activos (á ultima despedírona en agosto) e as mais das veces están
solos na sala de estar tendo en moitas ocasións que atender a mais de un
as visitas dos residentes. Quero así mismo que quede claro que se vai
funcionando é gracias ás empregadas. Por último xa que aínda queda
moito pra posta en marcha da futura residencia sería ben que foran
pensando no bon funcionamento deste servicio que temos hoxe que nos dous
últimos anos vai de mal en peor.
E engádolle a nova da web do concello:
O REXEDOR DI QUE TEN QUE ESTAR EN PERFECTAS CONDICIÓNS
Melloras no hospital asilo
16/02/2015
O Concello realiza diversas melloras no hospital
asilo de Ribadeo, grazas á herdanza que unha veciña, falecida hai pouco
tempo, deixou para este fin. En total o investimento realizado na
modernización do ascensor, no cambio das ventás da terceira planta e na
compra de electrodomésticos para a cociña e a lavandería ascendeu a uns
90.000 euros, segundo deu a coñecer este mediodía o alcalde, Fernando
Suárez Barcia,
O rexedor sinalou que “quixemos desde o Concello recoñecer este acto
de fraternidade que esta veciña de Ribadeo, que nos deixou non hai
moito tempo, e que quixo que unha parte do seu legado, da súa herdanza,
fose destinado ao hospital asilo de Ribadeo. E o Concello, coma lexítimo
propietario dese edificio, ten a obriga de investir ese diñeiro da súa
herdanza nas necesidades máis importantes, de acordo coa congregación
relixiosa Marta e María, que rexe o hospital asilo”.
Suárez
Barcia explicou que “eses cartos destináronse en modernizar e adaptar á
normativa o ascensor do inmoble, traballos nos que se investiron uns
14.500 euros; outros 28.000 euros foron para proceder ao cambios das
ventás da planta terceira, dado que nas outras plantas xa se tiña
actuado hai uns dous anos entre o Concello e a Deputación de Lugo. Todo
isto supuxo unha notable mellora térmica con illamento magnífico que
permite que os residentes se encontren nunhas mellores condicións”. O
alcalde ribadense dixo que “tamén fixemos unha nova instalación de auga
quente sanitaria, para adaptala ás novas normativas e con depósitos
actuais máis grandes e quixemos facer unha serie de cambios nos equipos
electrodomésticos tanto na cociña (fritadeiras, lavalouzas, carros
quentes) como na lavandería, adquirindo novas lavadoras e secadoras
industriais. A inversión de todo isto, que foi por un procedemento
aberto, superou os 90.000 euros, que é aproximadamente o legado que esta
muller lle deixou ao hospital asilo. Si hai algún floco pendente será
asumido polo Concello”.
Fernando Suárez subliñou que “a querencia
desta xente que ao final da súa vida quere que parte da súa fortuna
vaia para unha dotación pública, en fraternidade das persoas, queremos
facerlle este recoñecemento público. O seu legado está a ser moi ben
investido no hospital asilo de Ribadeo. Sen perxuízo de que o Concello,
como todo o mundo sabe, está a traballar nunha nova residencia en
construción na actualidade, con moitas ilusións e expectativas
depositadas nela. Pero temos que seguir traballando neste hospital
asilo, que ten que estar en perfectas condicións porque ten que durar
moitos anos máis”.
E, para rematar, pregunto:
* que recoñecemento público se fai se non se nomea á persoa que cedeu os cartos? Ó mellor é que non quería que se soubera, e nese caso, está de máis a nota e o recoñecemento por vía dela.
* que seguimento de funcionamento se fai? Sería cousa de afinar os métodos antes de poñer a funcionar a nova residencia.
—
Recollido do xornal, da nova ‘Invierten en el asilo de Ribadeo la herencia que dejó una octogenaria’ de La Voz de Galicia: Manuela Alonso Amor.