Na entrada anterior, A paz non se ve, pero trabállase, e noutras aínda antes, dicía que había que traballar pola paz, construíla, aínda que non se vira o traballo de xeito inmediato: é un longo camiño. E hai moitos xeitos de facelo.
Aquí deixo un particularmente expresivo, o vídeo de Eliseo García Bouso, Eli, e a súa filla Mariña ó violín, gravado en lembranza do xenocidio que está a suceder en Gaza, ‘As pedras de Gaza‘, do que se falou na concentración pola paz deste domingo.
Unha resposta a “A paz non se ve, pero trabállase (II): As pedras de Gaza, de Eli Bouso”
La canción me gusta, pero el tema mucho más, no se puede dejar de hablar del genocidio de Palestina, hay que hacerlo visible y nombrarlo por todos los medios. ¡Que se tenga presente en todas partes y en todos los momentos!