 |
| Sinatura de H. James. Imaxe no D.P. collida de Wikimedia Commons. |
“AMADO MUCHACHO”
Así se titulan as cartas recentemente publicadas de Henry James dirixidas ao noviño Hendrik C. Andersen, escultor noruegués. Con forte carga sexual, contrapóñense á súa novelística onde esta estaba clamorosamente ausente. Henry James (Nova York, 1843-Londres, 1916) era nisto tamén un disciplinado e puritano victoriano, como bo estadounidense de clase acomodada que viviu a meirande parte da súa vida na Grande Bretaña. Nunca tivo relacións con mulleres (malia as súas excelentes descricións literarias sobre a alma e o corpo femininos), foi un solteirón teimudo e, segundo se asegura, de rapaz cravouse accidentalmente unha panca, intentando apagar un lume, que o deixou ou ben estéril ou impotente.
Home solitario e circunspecto até o paroxismo, foi descrito ironicamente por H. G. Wells na súa novela en clave “Boon”, publicada en 1915, só un ano despois do pasamento do criticado.
A prosa escura e mesta de James (xunto coa complexidade psicolóxica das súas personaxes) fai que os desexos destes sempre fiquen agochados nun segundo plano, o que dificulta desenmascaralos.
Logo da súa morte, a propia familia eliminou da súa obra (correspondencia persoal incluída) toda referencia homoerótica por moi subtil que esta fora. As cartas agora publicadas foran xa descubertas no ano 2000 na universidade de Harvard. Nelas vese como Hendrik C. Andersen se atopa co maduro escritor só 7 veces ao longo de 16 anos. Das 81 misivas conservadas, unicamente 4 están redactadas polo escultor.