 |
| Alan Turing, pioneiro da IA |
Onte (10 de outubro) voltei a facer unha pequena tentativa con ChatGPT, para ver a súa evolución (e a miña no seu uso). Despois de tres tentativas que rexeitei, cheguei á cuarta, da que presento en baixo a miña proposta á IA e a súa resposta. Coido que podería facer unha análise do texto da pregunta e sobre todo da resposta, a máis dos evidentes erros e da influencia que pode ter unha ferramenta así para cousas dende facer propaganda de Ribadeo a esmendrellar a historia da vila e a súa percepción. Pero polo momento limítome a deixar esa posibilidade a quen estea a ler isto, a da lectura e sacar as propias conclusións:
– Escribe en galego a historia da xente de Ribadeo en menos de 2000 palabras
– ChatGPT
Na fermosa vila costeira de Ribadeo, na provincia de Lugo, Galicia, a vida transcorre tranquilamente ao compás do mar e das tradições. A historia desta comunidade é unha mestura de cultura mariñeira, calor familiar e adaptación aos tempos modernos. Nun ano como o 2023, os habitantes de Ribadeo reflexionan sobre o seu pasado e miran cara ao futuro co optimismo que sempre os caracterizou.
O mar sempre foi o sostén desta vila. Os barcos de pesca saían ao amencer, traxendo de volta a lonxa unha rica variedade de peixes, mariscos e percebes, estes últimos recollidos valentemente polos percebeiros nas perigosas rochas da costa. A vida no mar e a lonxa eran os motores económicos de Ribadeo durante xeracións.
As familias de Ribadeo eran sólidas e unidas. Os aEscribe en galego a historia da xente de Ribadeo en menos de 2000 palabrasnciáns compartían histórias dos vellos tempos e transmitían o seu coñecemento ás xeracións máis novas. As comidas en familia eran momentos sagrados, onde pratos tradicionais como o polbo á galega, o caldo galego e as empanadas enchían a mesa, e as risas e os contos abrillantaban as sobremesas.
As festas e celebracións tradicionais desempeñaban un papel fundamental na vida da comunidade. A Semana Santa e a Romaría de Santo Estevo eran ocasións nas que a vila se conxugaba coa súa cultura relixiosa e folclórica. A procesión da Romaría, que percorría as rúas coa imaxe de Santo Estevo, atraía a numerosos fieis e curiosos.
A vila de Ribadeo tiña un encanto histórico que a facía única. As casas de pedra con tellados de pizarra eran testemúñas dos séculos de historia. A Praza de España, cunha fermosa fonte no centro, era o punto de encontro para os veciños e visitantes. Ribadeo era un lugar onde o tempo parecía moverse máis devagar, onde as rúas adoquinadas contaban as histórias do pasado.
Non obstante, Ribadeo tamén tiña os seus desafíos. O sector pesqueiro estaba afrontando restricións cada vez máis estritas, e a sobrepesca estaba a afectar a captura. Os tempos estaban a cambiar, e os mozos de Ribadeo tiñan que decidir entre continuar coa tradición pesqueira ou buscar novas oportunidades noutros lugares.
A comunidade de Ribadeo non se deixou abater polos obstáculos. En lugar de renderse, decidiron diversificar a súa economía. O turismo foi un dos camiños elixidos para dar a coñecer a beleza natural da costa de Ribadeo ao mundo. A famosa Praia das Catedrais atraía visitantes de todas partes, deslumbrados polas esculturas naturais esculpidas pola erosión das ondas do mar.
A Romaría de Santo Estevo tamén viviu un renacemento en popularidade. A procesión anual atraía a máis peregrinos, que percorren unha ruta relixiosa e cultural. A tradición seguía viva en Ribadeo, unha vila que amaba compartir a súa cultura con quen a visitaba.
A tecnoloxía tamén chegou a Ribadeo. A conexión a Internet e os teléfonos móbiles abriron as portas á información e á comunicación co mundo. Os mozos podían agora estudar fóra e volver coñecedores do mundo, ou ben quedarse en Ribadeo e contribuír á súa comunidade de maneira nova e innovadora.
A pesca, aínda que cambiara, seguía sendo un dos pilares da economía local. Os pescadores seguían lanzándose ao mar e as rías en busca dunha boa captura, e a lonxa seguía sendo un lugar de encontro, onde se compartían historias e experiencias.
As tradicións seguían vivas en Ribadeo. As festas relixiosas e culturais enchían o calendario de eventos. Os grupos de gaitas e as escolas de danza mantiveron viva a música e a danza galega. A comunidade atopaba alegría nas súas raíces culturais, e a xente traballaba duro para preservalas.
Con todo, Ribadeo estaba a adaptarse ás novas realidades. A vila atraía visitantes e turistas de todo o mundo. Os restaurantes locais ofrecían pratos típicos galegos, e os bares servían viños e licores tradicionais. Ribadeo estaba a descubrir que, a pesar dos desafíos, podía atopar novas oportunidades na diversificación económica e no turismo.
A educación seguía sendo unha prioridade. A escola local ofrecía unha educación sólida e, a medida que avanzaba o novo milenio, actualizouse coas novas tecnoloxías. Os mozos de Ribadeo tiñan acceso ás mellores oportunidades educativas, tanto dentro como fóra da vila.
Os cambios tamén se reflexaban na paisaxe urbana. A vila estaba a restaurar o seu patrimonio histórico, mantendo vivas as casas de pedra e os edificios históricos. A Praza de España seguía a ser un lugar de encontro e un punto de referencia no corazón da vila.
Na actualidade, Ribadeo era un lugar de encontro para amantes da natureza, da cultura galega e do Camiño de Santiago do Norte, que pasaba pola vila. A beleza natural e a hospitalidade de Ribadeo atraían peregrinos e excursionistas de todo o mundo.
A economía local estaba a diversificarse aínda máis coa aparición de pequenos negocios e iniciativas emprendedoras. Os mozos de Ribadeo estaban a traer novas ideas e enerxía á súa vila, contribuíndo ao seu crecemento e vitalidade.
A comunidade tamén mantía o seu compromiso coa sostenibilidade e a protección do medio ambiente. A costa de Ribadeo era un tesouro natural que a xente de Ribadeo estaba comprometida a preservar. A Praia das Catedrais continuaba a ser un lugar de gran atractivo, cunha xestión responsable para protexer