Di a Concelleira de Turismo que nos pasados indianos a poboación de Ribadeo aumentou: as 40 000 persoas que di que pasaron implicaría que o sábado, día de maior concentración, a poboación de Ribadeo vila teríase cuadriplicado. Ós preto de 7000 habitantes teríanse incorporado unha cantidade equivalente a outras tres veces esa cifra. E iso, claro, implica xestionalos, non só aproveitarse dos seus cartos.
Non é a primeira vez que alguén me di que escapa de Ribadeo polo boureo; sen levar unha conta, é un número significativo, diría que de longo a maioría, aínda querendo participar da festa, pero ó estilo turista, de paso.
E é que non só son as colas no supermercado ou que os coches non caiban nin nos aparcamentos habilitados ex profeso. A aglomeración implica tamén outros xeitos de convivencia que hai que xstionar, aínda que sexa ‘por un día’ (que ó final, rematan sendo unha morea deles). e non parece ser boa medida deixar que ‘ese día’ se podan saltar as normas e os poderes públicos miren cara outro lado mentras a habitabilidade e a convivencia se degradan.
O anterior, aínda que pareza a coña cousa de coña. Aí está, por exemplo, que en Europa, a OMS calcula que por culpa do ruído cada ano os europeos perdemos ata 1,6
millóns de anos de vida saudable (p.126 http://www.euro.who.int/__data/assets/pdf_file/0008/136466/e94888.pdf?ua=1), (mortes prematuras e vida saudable non disfrutada por ter un estado de
saúde deteriorado), sendo un problema de saúde pública e afectando non só ó sono, senón ó rendemento laboral, capacidade de aprendizaxe e concentración, pensamento e memoria, saúde cardíaca, relacións sociais (incluído illamento, ou depresión), hipertensión, retraso de medre do feto…
Non se trata de asustar, senón de comprender e empatizar. Ó fin, que os cartos poden matar é algo asumido dende hai séculos.
 |
| Tomado de http://eur-lex.europa.eu/legal-content/ES/TXT/PDF/?uri=CELEX:52017DC0151&from=EN |
 |
| En España non coñezo as estatísticas, mais si que as porcentaxes son diferentes. |