Onte foi a sorpresa para os nenos. Xoguetes, a pesares da crise. Para algúns, significativamente menos que outros anos. Outros, nin o notaron. Moitos, continuaron alimentando unhas reclamacións esixentes como reis da casa e da sociedade que efectivamente son. O discurso real da noite anterior xa o deixaba claro en Ribadeo, que había que loitar contra algunhas cousas, aconsellando máis obediencia e traballo.
No mundo dos maiores,non estaría de máis facer algunhas matizacións ós consellos, cunha obediencia mutua, da xente mandada cara á que manda, pero tamén lembrando que os ‘mandados’ son persoas con poder, que tamén deben mandar e ser obedecidos. E traballo, si, con rendemento, pero para todos, non para deixar na cuneta a boa aprte da poboación e exprimir a case todo o resto en beneficio dunha exigua minoría.
Claro que esto ós cativiños quizáis lles quede un pouco profundo para entendelo. A quen non lles debera quedar tan profundo é ós seus maiores.