Tentando aprender dos demáis: mareas vivas na Veiga

Onte coincidín na Veiga (enténdase, Veiga de Ribadeo, segundo consta no seu palco da música de hai un século) pouco despois do máximo de marea alí (que é despois do máximo de marea en Porcillán, ó igual que este éo un pouquiño despois do máximo na illa Pancha) e puiden observar como aínda estaba algo ainundada a zona baxa do aparcamento coa auga que saía das alcantarillas. Hai que lembrar que a Veiga se fixo en grande parte sobre zonas que de non estar construídas, hoxe serían marismas e xuncais, e que os ríos foron desviados e canalizados. A auga, un líquido, estúdase no colexio que non ten forma fixa, que se adapta ós recipientes, e esquécese dicir que polo tanto, cando hai moita, pode rebosar tamén con facilidade. Se onte fora un día chuvioso, xa estaba cantada a inundación. Aínda así, o día anterior manifestáranse 500 persoas en contra do deslinde de costas, pois queren aproveitar máis xuncais para dar unha expansión ó pobo, expansión que tildan de ‘mantible’. As fotos dan idea da mantenibilidade en marea alta.
Despois de ver o que amosan as fotos, vin os carteis para a manifestación e os planos (en post a parte), e aínda agora estou pensando se enentedería ben e a manifestación non sería para pedir a costas que o deslinde incluíra pra o futuro tirar edificios xa construídos. Pero parece que non.