Desenvolvementos negativos e positivos
Sen dúbida, canto máis botamos a vista atrás aos documentos debatidos no concello de Cervo alá polo ano 1975, e a piques do cambio inminente coa chegada da fábrica de alúmina en 1980, máis cabe destacar que existían intencións municipais de cambiar a capitalidade do concello de Cervo a Burela, ata tal punto que o documento presentado ao pleno municipal de Cervo daquela data polo veciño Plácido Món García, lembrando a reiterada necesidade de construír un novo terreo en Cervo para o CONCELLO, foi rexeitado por maioría absoluta por considerar que prevían que a nova edificación tamén implicase un cambio de localización, é dicir, na parroquia de Santa María de Burela.
Nas mesmas datas e na acta do concello, outorgouse a autorización para construír un paseo marítimo e dique en San Cibrán, de acordo co proxecto realizado polo enxeñeiro Prieto Fernández da Xerencia de Obras Públicas de Lugo en 1974.
Por estas datas, considerouse oportuna e conveniente a construción do proxecto que creará a CENTRAL NUCLEAR en terreos de Xove. Este proxecto alimentará un futuro parque industrial onde o consumo enerxético da fábrica de alúmina será esencial. Este proxecto proporcionará un maior nivel de vida e renda per cápita, cun crecemento económico nunca antes acadado. Constatouse e rexistrouse na acta que a localización era axeitada, e só uns poucos afectados opuxéronse, mentres que o resto da poboación a viu como moi favorable. Tamén amosaron un agradecemento xeral por ter considerado Cervo dentro do impacto do chamado plan de expansión industrial, demostrando así a súa incuestionable e completa colaboración.
Respecto ao anterior, inclúese unha declaración do Goberno Civil de Lugo, expresando a actitude positiva da poboación cara á instalación da mencionada central nuclear en Regodela de XOVE. A iniciativa, dada a súa localización, considérase moi beneficiosa polo impacto que terá como fonte de enerxía eléctrica para as futuras industrias. Salientan que, ata a data, non se rexistraron desacordos entre a poboación das zonas que rodean o emprazamento.
“Case 100 000 millóns de pesetas e empregos para dúas mil persoas” foron as promesas feitas por Unión Fenosa, Electra del Viesgo e Hidroeléctrica del Cantábrico cando, a finais de 1973, anunciaron a construción dunha central nuclear en Xove, en Regodela. Desenvolveuse un movemento de protesta veciñal que culminou o 10 de abril de 1977 cunha marcha desde Viveiro ata Xove.
As actividades de Alcoa crearon unha lagoa de lodos vermellos resultado dos procesos químicos empregados para obter a alúmina. A lagoa de lodos vermellos de Alcoa tivo o seu primeiro plan de evacuación en 2010, vinte anos despois de que comezase a actividade industrial da entón empresa Alúmina-Aluminio. A lagoa de lodos vermellos é visible desde o aire coa súa cor ocre. Ao seu redor, ampliouse un terreo “pantalla” para evitar a posible escorrentía de lodos.
O conselleiro de Economía e Industria, a través da Dirección Xeral de Planificación Enerxética e Minas, acaba de aprobar a autorización para a ampliación da lagoa de lodos vermellos na planta de Alcoa en San Cibrao, que aumentará a súa capacidade en catro metros máis. Só ou ata dez?
A lagoa de lodos vermellos é esencial para garantir a viabilidade futura da planta, xa que é crucial contar cunha infraestrutura para a eliminación dos residuos xerados durante o proceso industrial de produción de alúmina a partir de bauxita.
Esta autorización cumpre o plan anunciado polo conselleiro de Economía e Industria. Cómpre sinalar que este permiso ten unha declaración de impacto ambiental favorable, respectando así o proceso respectuoso co medio ambiente.
En calquera caso, o público debe ser informado, máis alá do Comité de Empresa, dos riscos e as medidas de seguridade, así como do novo plan de evacuación, como se fixo en 2010, hai 15 anos.
