Soños feitos realidade. Un conto para non durmir.
A fábrica de aluminio pechou. Esgotara o seu tempo. Foi superado como tantas outras industrias pola competencia. Fíxose vella. Foi unha fonte de gastos inútiles. Deixouno todo perdido na terra, no mar e no aire. Mesmo Lantarón -Deus do Cantábrico- aplaudiu. Recobraría o seu espazo entre os humanoides. Así derrotou a Baco. As súas fillas, as sereas, cantaban fermosas cancións. Pouco a pouco a mancha avermellada foi desaparecendo en Lago e Lieiro.
Os que chegaron de Avilés no pasado xa marcharon. Volveron ás súas vilas asturianas que cheiran a sidra. Outros recuperaron as casas daqueles lugares negruzcos das zonas mineiras. O ye escóitase alto e claro de novo. Ou cando falan dunha nena din que é pequena pero galana. Que divertido é velos no monte!
Cos bercianos pasa algo parello. Pecharon os negocios que mancharon a historia do porto para as Reais Fábricas de Sargadelos. Si, eses Campos! O silencio nocturno volverá para o resto dos que foron mariñeiros e falan galego. Incluso veremos a unhas rapazas bañándose na Barra coa suba da marea ou nadando a contracorrente da ría coa pleamar. E, por suposto, os estudantes da escola que manobra nunha barcaza mentres unha culler intenta capturar algunha Chibana ou Anguía. Mesmo os cangrexos volveron ao fondo da ponte que une Lieiro con San Ciprián.
Alguén berra. Volven as pulgas ás praias e os camaróns ás piscinas! De ser así, mesmo as covas habituais volveron a estar ocupadas por polbos e congros. Nas Cabezas volve o mexillón. Na Anxuela comezan a brotar os percebes. No Cabalo pódese ver a mozos e xubilados pescando a Julias e Maragotas.
Quedou o porto de ALCOA-SAN CIBRAO. Será a entrada e saída da mercadoría. Un gran espazo intermodal. Área Estratéxica Integral dotada de comunicacións terrestres -estrada e ferroviaria- e de alta tecnoloxía por cable. Para actividades sostibles para o medio ambiente. O material procede do mar e dos bosques, así como da recuperación de cultivos tradicionais como o liño e o millo.
Fíxose de todo para recuperar a actividade da flota pesqueira no peirao de San Ciprián e coa limpeza da ría converteuse no porto deportivo para atracar embarcacións de recreo. Elixiuse o turismo de natureza sostible con saídas programadas ós Farallóns onde se creou un acceso para poder pasar o día nas illas máis accesibles e gozar da pesca submarina desde tales augas.
Na Illa Atalaia creouse un espazo que explica a historia baleeira do porto, así como a actividade industrial que deu lugar á transformación do mamífero en saín.
O encoro converteuse nun espazo de adestramento para deportistas de remo.
Alguén tivo a idea. Un espazo temático sobre as diferentes etapas polas que pasou a fábrica de aluminio cun panel dedicado aos que foron membros do comité de empresa, a súa historia dende a súa orixe ata as condicións persoais polas que abandonaron a empresa.
