Ribadeo e as miñas cousas (chámalle Blog / Weblog / Bitácora / Caderno … )

Ese maldito encoro de lodos vermellos. Pablo Mosquera


Ese maldito encoro de lodos vermellos


Os dous símbolos físicos de ALCOA, polo menos para algúns dos habitantes de San Cibrao-Cervo-Lugo, son: a cheminea e o encoro en crecemento que contén lodos vermellos. Este último con catorce veces máis residuos que o outro de Hungría (
o desastre de Kolontar) que rompeu en 2010 e provocou unha catástrofe química. A raíz do anterior, Greenpeace respecto da perigosidade latente de encoros como o existente no territorio de Xove-Lugo:


“Unha tonelada de aluminio, no proceso de bauxita-alúmina-aluminio, dá lugar a tres toneladas de lodo vermello composto por metais e metaloides con efectos tóxicos para o ser humano. E cómpre lembrar, en especial á COMISIÓN DE TRABALLADORES QUE TAMÉN SON HABITANTES DA MARIÑA, que ALCOA bota a razón de 4500 toneladas diarias na “maldita balsa”. “A información de Alcoa lémbrame ao que nos deron antes do caos de Doñana”. Non o di ingún indocumentado radical. Así o advirte Miguel Ferrer, presidente da Fundación Migres e investigador do CSIC, quen dirixiu a Estación Biolóxica de Doñana cando, en 1998, a rotura do estanque da mina de pirita de Aznalcóllar contaminou o corredor do río Guadiamar e chegou ás portas do Parque nacional.


• O “barro vermello”. “Composición  Material % aprox:

Fe2O3 (óxido de ferro) 40-45% Ferrihidrita. Dálle ao barro cor vermella 

Al2O3 (Óxido de aluminio) 10-15% Óxido de aluminio residual 

SiO2 (Óxido de silicio) 10-15% Presente como silicato de sodio ou silicato de aluminio de calcio 

CaO (Óxido de calcio) 6-10% 

TiO2 (Dióxido de titanio) -5% 

Na2O (óxido de sodio) 5-6% 

NaOH (hidróxido de sodio) 5-8% 

Sosa → alto valor de pH e queimaduras químicas.”


Mentres, e tal e como fixo público a dirección da fábrica de aluminio de San Cibrao, preténdese aumentar en catro metros de altura e acadar así 104 metros no citado estanque.


O Plan de Emerxencia Exterior elaborouse para facer fronte á posible rotura que se poida producir nos diques do depósito de arxila vermella da empresa Alcoa Europe, situado na localidade lucense de Xove. É un instrumento técnico que establece a organización e os procedementos de actuación que constitúen o sistema e dispositivo de resposta ante a rotura de presas. ALCOA EUROPE está afectada polo D.R. 975/2009, do 12 de xuño, de xestión de residuos das industrias extractivas, protección e rehabilitación do espazo afectado polas actividades mineiras e pola “Instrución técnica complementaria 08.02.01 para a elaboración de plans de emerxencia para encoros mineiros”. 

1.1. Obxecto Son as funcións básicas do PEE: a) Prever a estrutura organizativa e os procedementos de actuación dos medios e recursos externos para dar resposta ás situacións de emerxencia derivadas da avaría das presas que pechan o depósito. b) Establecer sistemas de articulación cos organismos da administración municipal e definir os criterios para a elaboración dos seus plans de actuación municipal. c) Especificar os procedementos para informar á poboación sobre as medidas de seguridade que se deben adoptar e o comportamento a adoptar en caso de accidente. d) Catalogar os medios e recursos específicos dispoñibles para as actuacións previstas. e) Garantir a execución e mantemento do plan.


O plan ten dous aspectos. O requisito de comportamento protocolizado en caso de ruptura. A existencia de tal risco é coherente coa presa existente sobre a que se verten os residuos e que se pretende incrementar en altura e contido. Por certo. Ante este tipo de cuestións, que teñen que dicir os Concellos de Mariñanos, os membros do Comité Obreiro e Libre, e a poboación en xeral da Comarca Galaico-Cantábrica?

Pablo Mosquera


Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *