Onte, 3 de maio, fixo sete anos que finou Leopoldo Calvo-Sotelo.
Onte, quizais non vin abonda prensa, pero diría que a súa figura esfumouse, a máis das esquelas como a que presento, da comarca do sábado 25 de abril.
Lembro o que puxen no blog este mismo 4 de maio de 2008. Levaba por título ‘A ver se me engano‘.
O pasamento de Calvo Sotelo coincidiu no tempo coa ampliación da Ponte dos Santos. E coa loita cidadá contra a nave macro en Mirasol. Multitude de xente como despedida ou como mirón dun espectáculo. Daquela aínda había quen dicía/apoiaba que non estabamos en crise.
Anos antes fóralle concedido o Marquesado da Ría de Ribadeo, e como tal saiu na convocatoria de luto oficial nun BOE en domingo e con dous únicos artigos: o luto oficial e a concesión de honores a título póstumo.
E un ano despois, Ribadeo fixo o seu recoñecemento. Viu Feijoo. E din conta da homenaxe. Ó contrario da homenaxe non feita ós irmáns Moreno.
Agora, anos despois, parece que a sombra se instala. Pasou a homenaxe e pasou o día, pasou a romería.
En maio tamén cumpren anos os pasamentos de Hernán Naval e José Luis Trashorras. Non sei se terán esquela. No concello segue a cita na sala de plenos sobre que o pobo honra a quen honra ó pobo.
Descansen en paz.