Aquí, en Galicia e en España. Desastre do PSOE. Na veciña Asturias, a pesares da irrupción de Cascos na contienda. Di a prensa que victoria do PP; coido que máis ben, derrota do PSOE. Mentras, o movemento 15 de maio polo momento lembra que está vivo, e non se move. A cousa continuará. Co teu voto ou a túa deserción das urnas, este é o panorama a nivel xeral. En Ribadeo, o resume de onte a noite da para un comentario longo. Unha cousa rápida de primeira hora dunha mañá onde está a saír o Sol en Ribadeo non da para moito máis que para o que sería unha charla de café, que haberá que ir ampliando.
En primeiro Lugar, unha resistencia de UPRi a saír do esceario non logra evitar a súa caída, aínda que por ser menor que a do PSOE, ase a ser a terceira forza poítica de Ribadeo. Tanto no pasado mandato como neste, por razóns diferentes, non logrou chegar a unha posición de bisagra, e a nivel xeral, a un partido independente, máis se non ten unha certa estrutura interna, élle difícil acadar unha terceira vez representación, segundo as estatísticas. E xa non se trata tanto do que fixo ou deixo de facer no mandato, senón de estruturarse para logar unha representación.
 |
| Cartel no concello |
En canto ó PSOE en Ribadeo, se deixamos a parte as primeiras elección democráticas, que sería unha especie de ‘proba’, o número de votos acadado é o menor da serie histórica. e coincide cunha baixada tmén histórica de estar punto de conseguir o cuarto conceleiro (foi o partido máis mérxudicado polo reparto no pasado mandato en Ribadeo). E, por cousa da lei d’Hondt, obtén a menor representación que tivo en toda a democracia. Só o cabeza de lista. Para reflexionar profundamente a importancia relativa das que parecen chamadas a ser as tres causas principais: a influenza da perda de rumbo socialista a nivel estatal, catro anos dunha actuación deficiente no concello e unha presenza buscavotista en campaña onde o candidato nº 1 pouco tivo que ver co resto da lista e cunha coherencia de ideas, na que está incluído tamén o feito de que fora alcalde polo BNG. O resto da candidatura, inmaculado, pois non saiu a escea.
O PP manténse no nivel da eleccións pasadas, máis ben un pouquiño por riba que por baixo, en contra do que parece indicar o número de votantes, pois tamén votou menos xente en total que nas pasadas eleccións. Coido que Manuel Valín non soubo separarse do PP anterior en Ribadeo nin a nivel nacional, e, o que noutros lugares pode ter sido un acerto, aquí non parece telo sido. A posteriori, coido que hai un factor importante externo ás actuacións e á ideoloxía: a foto de Valín que aparecía nos carteis non lle sumou puntos, e máis ben lle restou.
En canto ó BNG, coido que cando no mítin electoral Fernándo Suárez dixo algo así como ‘(…) e algún tolo nos da sete concelleiros’, creía que en realidade era unha toleada, aínda que fora ilusionante para o equipo. A toleada cumpriuse, acadando con diferenza o mellor resultado do BNG en Ribadeo, e logrando eses concelleiros máis que estaba pedindo a berros dende hai moito tempo para facer cousas. Xa os ten, e agora ten o problema de como utilizalos. O resultado parece responder a un traballo e coherencia previos, supoñendo o mesmo para iste, algo a demostrar.
Atrás quedan a moción de censura que artellou pero non defendeu a oposición hai un ano, ou as acusacións diversas ó equipo de goberno anterior, incluído o pacto PP-BNG e moitas outras cousas. Nace un novo día en Ribadeo, con Sol, mentras que o fenómeno da Porta do Sol aquí non se deixou sentir moito polo momento.