Un artigo, http://lamediahostia.blogspot.com/2008/03/seth-godin-sobre-el-futuro-del-negocio.html lévame a pensar sobre o diferente que é falar un idioma de falar outro, algo que ten que influír sobre os campos de ideas que son a base do noso pensamento.
A versión galega ou castelá do termo, ‘prestar atención’, parece indicar unha espera de que, a continuación ou próximamente, haxa unha devolución desa atención, unha correspondencia de atencións.
A versión inglesa, ‘paying attention’, parece indicar polo contrario unha débeda de quen está prestando esa atención respecto de quen está sendoo foco dela: non hai contraprestación, intercambio, hai débeda.
No artigo de onde tomei a idea, había referenca a negocio, e polo tanto, sería lóxico que a sexa diferente nuns e outros parlantes a mentalidade referente ós negocios que requiren un certo ‘prestar atención’ ó outro.
E tamén respecto a outras cousas como o esperar que os cargos públicos nos escoiten despois de que nós os escoitemos a eles. Sería a reciprocidade. Aínda que moitas veces parece que actuaran ó estilo do que suxire o xiro en inglés: pedíndonos (ou esixíndonos) que lles paguemos dalgún xeito polo mero feito de teren falado…
Cousa de pensalo. Non só polo tema dos pagos, senón polo que significa ter unha lingua.
Ribadeo e as miñas cousas (chámalle Blog / Weblog / Bitácora / Caderno … )