Atenas: ánodo e cátodo.

A cidade de Atenas é visible dende moitos puntos, e dende moitos punto de vista, de xeito que as consideración a facer sobre ela poden variar como do día a noite segundo como e de ónde se enfoquen. En barrios máis populares e menos turísticos ou sinxelamente centrais ou comerciais, atópase un ambiente tan anodino como en outra grande cidade calquera, ou mesmo nalgúns pobos ou partes deles: ese ambiente que, mirado dende fóra, rexéitase para procurar máis vitalidade, máis saúde ou máis beleza no entorno, por poñer tres posibles desexos de mellora ambiental en relación á sociedade humana que habita a zona.
Non é doado ter intención de ir á procura doutra cidade diferente, pero é doado atopala. En Atenas, tamén. Tamén hai barrios con rúas abondo estreitas para as edificaicóns que soporta, tamén hai un problema crónico de aparcamento que fai que coches e motos inunde as beirarúas onde non están protexidas, … De calquera xeito, parece que ten menos porblema de tráficoq eu outras cidades: As motos, moitas motos, producen ruído, máis que os coches, e un certo caos circulatorio (entendámonos, caos para un suízo, non para un napolitano) a cambio de permitir unha circulación máis fluída. O cruce das avenidas principais pode resultar chocante ó ter que cruzar sempre en partes, porque os semáforos non permiten facelo dunha soa tirada, pero parece que o sistema non funciona mal e por aquí tamén hai sistios onde ocorre algo parello.
A contaminación de Atenas é, se non lexendaria como as súas pedras, ben coñecida, e de feito ten que ver co non divisar o horizonte dende un punto alto. Pero o certo é que tampouco impresiona o feito de que se falara hai uns anos dela como unha das cidades máis contaminadas. Pode que teña algo que ver no tema a municipalidade, que teño entendido que aumentou a limpeza dun xeito drástico, e certamente, non parece unha cidade con moito lixo esparramado por aí. Quen manda na cidade? Nin idea de se son esquerda, dereita ou centro, ultras ou moderados. ‘Polas súas obras os coñeceredes’, non polas súas etiquetas.
Ó pé do Areópago descubrín que ánodos é subida e imaxinei que cátodos era baixada, o que comprobei despois. O significado deso que os nosos estudantes teñen que asimilar como positivo ou negativo nunha batería estaba aí, agochado entre as pedras gregas, igual que outros moitos significados. Pero o caso é que era iso: unha escaleira de subida, escavada en pedra, e unha de baixada, metálica. É dicir, dende outro punto de vista, o que é unha curiosidade como solución (a escavación na pedra xunto co metal próximo) pode converterse nunha chapuza (algo histórico xunto a outra cousa engadida que non pega nin por estilo nin por material).
En fin, unha cidade para sentir, non só para ver. Como todas. Pero diferente.
—
Sigo con problemas de acceso á rede… espero de calquera xeito non faltar ningún día nunha tempada.