Dous xarros de auga, para Ribadeo (como representante local das institucións) e para min

Leo nun artigo xa atrasado (unha entrevista a Beatriz de Moura no ‘País Semanal‘) algo que me fai ser máis consciente du enrro do blog e moitos outros escritos meus. Cita un criterio de Milan Kundera para elección de lectura, de libros: descartar os libros difíciles de leer e e fáciles de comprender, e prestar atención ós fáciles de leer e máis difíciles de comprender. Asúmoo, aínda que sendo consciente anteriormente do tema, como un xarro de auga.
No mesmo artigo, outra cita, da mesma Beatriz, considero que é un xarro de auga para as institucións, das que moitas veces non son conscientes, e polo tanto, máis gordo que o que me corresponde a min (aínda que como as institucións moitas veces son autistas, o efecto sexa posiblemente menor que no caso dun particualr, sexa eu ou outro; é dicir, efecto desprezable). A cita: “…nunca fun partidaria dos estados-padriño; nunca dan nada sen pedir algo a cambio, en xeral, a alma do protexido. Neste aspeco, a cultura si é cara, demasiado cara en efecto!” e lémbrome de proteccións oficiais con franco, co PP, co PSOE, … é dicir, cos que tiveron oportunidade, e penso que unha mistura en cada época tería vigorizado a cultura e non o clientelismo, ó contrario que os padroazgos selectivos ós que se refire Beatriz de Moura.
Aquí, en Ribadeo, non cheguei a ela, pero parece que saiu a Musiqueando nº 2… Cando a consiga, falarei da música, da escola, da revista… Por certo, está referida en ‘Lonxe do mar‘.
E hai un ano poñía na rede un artigo curto de grazas a xente que axuda e que constrúe cultura (neste caso, cultura técnica) con pouca axuda e padroazgo.